Wzory rozliczeniowe
Wzory rozliczeniowe
Wzory rozliczeniowe określają sposób rozliczania wszystkich składników należących do zadanej podgrupy. Definiuje się je w przeglądzie wzorów dostępnym poprzez przycisk "wzory rozliczeniowe dla podgrup" na zakładce "definicja" głównego okna rozliczeń.
Warunkiem jest posiadanie odpowiednich uprawnień (definiowanie rozliczeń).
W lewej części okna widoczna jest w postaci drzewa hierarchia podgrup i grup. Po wybraniu dowolnej podgrupy w porawej stronie prezentowana jest lista związanych z nią wzorów.
Zakres wzoru
Najważniejszą cechą wzoru jest zakres administracji, osiedli, nieruchomości lub obiektów, które można za jego pomocą rozliczyć. Wzór zdefiniowany jako ogólny, dotyczy każdego rozliczenia danej podgrupy składników.
Jeżeli wzór zdefiniowany zostanie np. dla obiektów, to w przypadku rozliczania w trybie "wg. obiektów" będzie on preferowany i zostanie użyty zamiast wzoru ogólnego. Jeszcze wyższy priorytet może posiadać wzór zdefiniowany dla jednego konkretnego obiektu (analogicznie dla administracji, osiedla lub nieruchomości) poprzez podanie konkretnego ID. Innymi słowy największe znaczenie ma zawsze wzór najbardziej szczegółowy, a jeśli taki nie zostanie zdefiniowany, używane są wzory bardziej ogólne.
Istnieje możliwość wprowadzenia dwóch wzorów na tym samym poziomie ważności i dotyczących tego samego zakresu administracji, osiedli, nieruchomości lub obiektów. W takiej sytuacji program oznacza wzory będące ze sobą w konflikcie kolorem czerwonym. Nie należy przeprowadzać rozliczenia w przypadku wystąpienia wyżej opisanej dwuznaczności, gdyż program nie będzie miał właściwej podstawy do wyboru właściwego wzoru.
VAT
W dalszej kolejności wzór określa stawkę i sposób liczenia podatku VAT od składników należących do wybranej podgrupy.
Metoda rozliczania
Definiując wzór określa się także zasadę rozliczania przychodów i kosztów pomiędzy indywidualnych kontrahentów.
Do przeprowadzenia rozliczenia niezbędna jest decyzja, na jakiej podstawie pomiędzy poszczególnych kontrahentów rozdzielanę będą przeychody i koszty uzyskane zbiorczo. Podział dokonywany jest za pośrednictwem jednostek rozliczeniowych zliczanych wg jednej z metod wybieranej ze słownika.
Metodą może być np. "powierzchnia ogrzewana zasobu" w przypadku rozliczania zużytego ciepła, lub liczba osób zameldowanych na karcie do rozliczania "wywozu nieczystości".
Dodatkowo definiuje się, czy rozliczane tą drogą są wyłącznie koszty, czy różnica koszty-przychody.
Można także ograniczyć rozliczanie wg danego wzoru tylko do wybranych typów kart.
Współpraca z czynszami
Ostatnim ważnym elementem w definicji wzoru jest sposób "interakcji" modułu rozliczeń z bazami czynszowymi.
Pierwszą kwestią jest wybranie ID składnika czynszowego, do którego zapisywane będą podczas eksportu wyniki przeprowadzonego rozliczenia z danej podgrupy.
Po drugie opcja "księguj na ostatnią aktywną kartę w rozliczanym okresie" pozwala obciążyć rozliczeniem ostatniego kontrahenta związanego z danym zasobem niezależnie od liczby zmian na kartach w przeszłości.
Ostatnie pole opisuje wartość, którą wypełnione zostanie pole konto w wyeksportowanym naliczeniu.
Dozwolone jest tu wpisanie konkretnego konta (np. poprzez wybór ze słownika), lub użycie wyrażenia E#CLIP(KAR:konto) aby użyć konta wpisanego jako domyślne dla karty.